Κόπηκε "Το αλάτι της Γης" μετά από 15 χρόνια

Με σειρά απολύσεων ξεκίνησε το νέο πρόγραμμα του Μελωδία, καθώς πέντε ραδιοφωνικοί παραγωγοί απομακρύνθηκαν. Έτσι, ο Χρίστος Καρυώτης, ο Χρ. Βασιλόπουλος, ο Λάμπρος Λιάβας, η Χριστίνα Βίδου και η Σίσυ Καπλάνη διακόπτουν οριστικά τις εκπομπές τους, ο Κώστας Θωμαϊδης μεταφέρθηκε στα πρωινά του Σαββατοκύριακου (μάλλον δυσμενής μετάθεση), ενώ η Τασσούλα Επτακοίλη ανέλαβε τη βραδινή ζώνη 8 με 10.

Ο Λάμπρος Λιάβας, λίγους μήνες μετά τον εορτασμό των 25 χρόνων του στο ραδιόφωνο, δημοσιεύει επιστολή διαμαρτυρίας για την τακτική μετατροπής του ραδιοφώνου σ’ ένα πολτό-μουσική υπόκρουση, όπου βρίσκεται "πάνω απ' όλα η επιχείρηση".
Ακολουθεί ολόκληρη η επιστολή.

29-8-2006
Αγαπητοί ακροατές της εκπομπής «Το αλάτι της Γης»,
Αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι, συνεργάτες στα ερτζιανά,
Πριν από λίγο, μου ανακοινώθηκε τηλεφωνικά από τον Οδυσσέα Ιωάννου, διευθυντή προγράμματος του ρ/σ «Μελωδία», ότι με προσωπική του απόφαση διακόπτονται οι μεταδόσεις της εκπομπής «Το αλάτι της Γης» που φιλοξενήθηκε στον σταθμό τα τελευταία 15χρόνια.

Η απόφαση αυτή, η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο της δραστικής μείωσης των παραγωγών του σταθμού περίπου κατά το ήμισυ («κατόπιν άνωθεν εντολών»), έθιξε και άλλους συναδέλφους. Ανάμεσά τους η Σίσσυ Καπλάνη (με τη μοναδική καθημερινή εκπομπή για την πολιτιστική επικαιρότητα), ο Χρ. Καρυώτης, ο Χρ. Βασιλόπουλος, η Χριστίνα Βίδου και έπεται συνέχεια, με στόχο τη δημιουργία ενός «πιο …στενού και νεανικού προγράμματος». Ενώ, ήδη πριν ένα διάστημα, απομακρύνθηκαν από τον σταθμό και άλλα πρόσωπα με μακρά θητεία στο ραδιόφωνο σε εκπομπές με προσωπικό στίγμα, όπως ο Βασίλης Αγγελικόπουλος, ο Γ. Αλλαμανής, ο Δ. Χατζόπουλος κ.ά.

Αιτιολογία, όπως υποστηρίζεται, είναι η προσπάθεια επιβίωσης του σταθμού μπροστά στο «κατρακύλισμα» της ακροαματικότητας του, σε σχέση με την κυριαρχία των σταθμών με τα προκατασκευασμένα σουξέ και τις αυτοματοποιημένες play-lists, τύπου Λάμψη, Sfera, Derti κλπ… Παράλληλα, επανειλημμένα γίνεται αναφορά στο «επιτυχημένο μοντέλο» αυτών των σταθμών, που «τα φέρνουν με χαμηλό κόστος» (βλ. ελάχιστοι παραγωγοί μικρής ηλικίας που, όταν δεν παίζει ο …αυτόματος πιλότος, μεταδίδουν δοσμένες εκ των άνω λίστες τραγουδιών).

Μόλις πριν δύο μήνες, μιλούσα γι’ αυτή τη θλιβερή πραγματικότητα, που συρρικνώνει τους επώνυμους παραγωγούς με θέση, άποψη και προσωπική σχέση με τον ακροατή και μετατρέπει το ραδιόφωνο σ’ ένα πολτό-μουσική υπόκρουση, με αφορμή τη συνέντευξη τύπου στο Φεστιβάλ Βύρωνα και τις δύο μεγάλες συναυλίες για τα 25χρονα της εκπομπής «Το αλάτι της Γης». Με τον Οδ. Ιωάννου, καθισμένο δίπλα μου, να επαίρεται για το «ραδιοφωνικό ήθος του Μελωδία που υπερασπίζεται αυτές τις φωνές»… Αλλά δεν περίμενα ότι τόσο σύντομα θα βρισκόμουνα στην ανάγκη να επανέλθω!
Και δεν επανέρχομαι για να υπερασπιστώ ή για να …«παινέψω το σπίτι» μου, το οποίο μετά από μια πορεία 25χρόνων στα ερτζιανά έχει πλέον κερδίσει πολλούς πιστούς ακροατές, που το τίμησαν συρρέοντας στον Βύρωνα, εξακολουθούν να το εκτιμούν και σίγουρα θα το ακολουθήσουν στη νέα συχνότητα όπου στο μέλλον θα βρει στέγη…

Σας απευθύνω αυτές τις γραμμές σαν μια φωνή διαμαρτυρίας και
–πάνω απ’ όλα- σαν ένα σήμα κινδύνου για την ισοπέδωση και την απαξίωση που απειλούν, όλο και πιο έντονα και κυνικά, ένα από τα ισχυρότερα και δυναμικά μέσα έκφρασης, επικοινωνίας και πολιτισμού που αποτελεί το ραδιόφωνο.

Ανήκω στις γενιές εκείνες που μεγάλωσαν μ’ ένα τρανζιστοράκι στ’ αυτί και σ’ αυτό οφείλω, ως ακροατής, πολλές από τις πρώτες αποφασιστικές γνώσεις κι ερεθίσματα, όχι μόνο για τη μουσική αλλά και για τη λογοτεχνική και θεατρική μου παιδεία, για την αγωγή μου γενικότερα…
Και κατόπιν, ως παραγωγός από την ηλικία των 20 χρόνων, είχα την τύχη να μυηθώ στο Τρίτο Πρόγραμμα του Μάνου Χατζιδάκι. Να ανδρωθώ στο ραδιοφωνικό σχολείο της Σοφίας Μιχαλίτση στην κρατική ραδιοφωνία και μετά στον Σκάι, μαζί της και με τον Κώστα Βούλγαρη, στα μεγάλα ραδιοφωνικά αφιερώματα που δημιούργησαν ένα νέο ύφος ραδιοφωνικής έκφρασης και άμεσης επικοινωνίας με τους ακροατές.

Έζησα και την πρώτη άνοιξη του 9,84, με την πολυφωνία τόσων επωνύμων παραγωγών να συνταιριάζεται –σαν ένα μωσαϊκό- σ’ ένα όραμα πολιτισμού.
Ενώ, τόσο στο επιστημονικό έργο και στη διδασκαλία μου στο Πανεπιστήμιο, όσο και στην υπόλοιπη δραστηριότητά μου στο Μουσείο Λαϊκών Οργάνων και στις μουσικές και θεατρικές παραστάσεις που επιμελούμαι, η αμφίδρομη σχέση ζωής με τους ακροατές μου στο «Αλάτι της Γης» αποτελεί πάντοτε πηγή δύναμης κι έμπνευσης.

Έτσι έμαθα ως τώρα και δεν σκοπεύω να τους εγκαταλείψω, ούτε να τους προδώσω και να προσχωρήσω σ’ ένα άλλο ήθος επικοινωνίας, υποδυόμενος το …ζωντανό τζουκ-μποξ με επιλογές από computerized play-lists και μοιράζοντας δωράκια ή προσκλήσεις για παρουσιάσεις δίσκων και συναυλίες των προστατευόμενων σταρς του σταθμού.

Σας διαβεβαιώνω ότι αυτή η επιστολή δεν εκφράζει προσωπικό θυμό για τα εκτελεστικά όργανα αυτής της απόφασης (που αμύνονται πίσω από το επιχείρημα ότι ένας ιδιωτικός σταθμός είναι πρωτίστως «επιχείρηση» η οποία ακολουθεί τους αμείλικτους νόμους της αγοράς), παρόλο που από έναν «πνευματικό» άνθρωπο του χώρου, όπως ο Οδυσσέας Ιωάννου, θα περίμενα πιο ισχυρές αντιστάσεις στις «άνωθεν πιέσεις».

Εκφράζει όμως τη μεγάλη προσωπική μου ανησυχία και τον έντονο προβληματισμό μου (που, απ’ όσο γνωρίζω από τις συζητήσεις μας, μοιράζονται πολλοί ακόμη συνάδελφοι και ακροατές) για την παρούσα κατάσταση και για το μέλλον του ραδιοφώνου στην Ελλάδα. Ιδίως και μετά τη συρρίκνωση του Μελωδία που αποτέλεσε έναν από τους λίγους πυρήνες αντίστασης στην ομοιομορφία και την ισοπέδωση των ερτζιανών.

Εύχομαι κι ελπίζω η τοποθέτηση αυτή να σταθεί αφορμή για ένα δημόσιο διάλογο, όπου ο καθένας θα κριθεί και θ’ αναλάβει τον ρόλο και τις ευθύνες του, αρνούμενοι την αποστρατεία και την απομόνωση μιας «σιωπηλής μειοψηφίας». Γιατί, το ξέρουμε, ότι -σε πείσμα των μεταπρατών της ζωής και του πολιτισμού μας- είμαστε πολλοί, πολύ περισσότεροι απ’ όσο λένε οι δήθεν «μετρήσεις» τους!..

Καλή αντάμωση –σύντομα κι ακόμη πιο δυναμικά- στον ουρανό των ερτζιανών!..

ΛΑΜΠΡΟΣ ΛΙΑΒΑΣ

[img_assist|nid=400|title=Ο Λάμπρος Λιάβας με τη Δόμνα Σαμίου|desc=|link=none|align=left|width=640|height=385]

άρθρα: 
γεωγραφική τοποθεσία: 

Σχόλια

«Θα προσπαθήσω να μην προσωποποιήσω την αντιπαράθεση με τον κύριο Λιάβα, και να μην απαντήσω στις προσωπικές του αιχμές εναντίον μου. Δεν το συνηθίζω άλλωστε. Οσον αφορά όμως τις αγωνίες του για τον ΜΕΛΩΔΙΑ, τις οποίες σέβομαι, οφείλω να τον καθησυχάσω ότι ο αγαπημένος του σταθμός δεν πρόκειται να προσχωρήσει σε κανένα στρατόπεδο προκατασκευασμένων σουξέ, αλλά θα παραμείνει με περισσότερο πείσμα συνεπής σε αυτά που υπερασπίζεται καθημερινά εδώ και 15 χρόνια. Ο χρόνος θα αποδείξει ποιος έχει δίκιο. Γιατί τόση βιασύνη;»

Οδυσσέας Ιωάννου,
Τετράδιο - Ελευθεροτυπία 9/9/2006
(ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ kaneldimatenet.gr, e-tetradio.blogspot.com)

Ημουν συντονισμένος την Κυριακή 9 Σεπτ νομίζω που ο Λιαβας ανέγνωσε λαχανιασμένα την επιστολή του. Ημουν συντονισμένος με τον ΜΕΛΩΔΙΑ για τον Λιάβα και όχι για τον Μελωδία. Η αλλαγή (ξεπεσμός) είναι ήδη εμφανής στον σταθμό. ΕΧΑΣΑ ΚΑΘΕ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ ΙΩΑΝΝΟΥ>

Πως ρε παιδί μου απτην μια στιγμή στην άλλη γίνεται ο άλλος αποκρουστικός.

Περιμένουμε να δούμε που θα παει ο Λιαβας για να τον ακολουθήσουμε. Ετσι. Μόνο για την εκπομπή του. Μόνο για το ΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΓΗΣ.

Ήμουν φανατικός ακροατής του Μελωδία όπως όλοι οι ακροατές του νομίζω, από τις πρώτες του στιγμές μέχρι πριν δυο χρόνια όταν για επαγγελματικούς λόγους μετακόμισα στο εξωτερικό. Ενώ όλοι οι άλλοι ιδιωτικοί σταθμοί μεταδίδονται δωρεάν από το ίντερνετ, ο Μελωδία ζητάει από τους ακροατές του εξωτερικού να πληρώνουν συνδρομή. Με πίκρανε η επιλογή και δεν ενέδωσα, όχι για το ποσό , το οποίο ήταν ασήμαντο αλλά για τη διάκριση και την αδίσταχτη κερδοσκοπία. Αυτή είχε ήδη φανεί, χρόνια πριν, από την υπερβολική ποσότητα και απαράδεκτη ποιότητα των διαφημήσεων στο σταθμό. Άκουγα πάντα με συγκίνηση και το "Αλάτι της γης" και αισθανόμουν τυχερός που υπήρχε ακόμα μια όαση στη ραδιοφωνική έρημο. Η τελευταία ενέργεια του σταθμού νομίζω ότι προωθεί την κάθοδο του στην ομοιογένεια της μαζικής υποκουλτούρας. Όλοι οι παραγωγοί που απομακρύνθηκαν ήταν από τους αγαπημένους μου και λυπάμαι γι αυτό.
Όσο για τον κ. Ιωάννου, έχω πολλές φορές αναρωτηθεί αν είναι ο ίδιος με τον πνευματικό δημιουργό που με συγκίνησε στο παρελθόν ή είναι απλή συνωνυμία με κάποιον άλλον, στυγνό επαγγελματία.
Κρίμα, τίποτε άλλο!

Αίσχος! Είχαμε και εμείς να ακούμε στον ραδιόφωνο κάποιον σοβαρό άνθρωπο που ήξερε από μουσική και - φυσικά - τον διώξανε!
Αυτά τα δήθεν "χαμηλής" ακροαματικότητας δεν τα πιστεύω.Είναι ψέμματα!Ο αγαπητός κ.Λιάβος είχε πολλούς φίλους και ακροατές από διάφορες ηλικίες.
Η γνώμη είναι πως ένας τέτοιος καλλιεργημένος άνθρωπος ήταν - και είναι - αγκάθι για τις εδώ ντόπιες (και τα παραρτήματα των ξένων) μουσικοβιομηχανίες, όπως και για τους νονούς-ιδιοκτήτες σκυλάδικων που επειδή θέλουν να μας κάνουν να ακούμε σαν ζώα τον οποιοδήποτε ΑΦΩΝΟ ή ΓΚΑΡΙΖΟΦΩΝΟ μαιντανό ή σκυλλά, δεν θέλουν με τίποτα να ακούγεται οποιοσδήποτε και να υπάρχει οτιδήποτε έχει μια στοιχειώδη ποιότητα!Δε θέλουν ο έλληνας να έχει μουσική παιδεία για να μπορούν να πουλάνε ο,τιδήποτε.
Ζήτω ο Λάμπρος Λιάβας, του συμπαραστεκόμαστε και κάτω η επέλαση του τσιφτετελοσκυλάδικου...Καλή συνέχεια Λάμπρο

ΕΠΡΕΠΕ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΤΟ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ
ΕΞΩ ΟΛΟΙ ΟΙ ΨΕΥΤΟΚΟΥΛΤΟΥΡΙΑΡΗΔΕΣ
ΝΑΙ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ
ΤΩΡΑ ΘΑ ΦΑΝΕΙ ΤΙ ΜΕΤΡΑΝΕ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΑΝ ΤΟ ΑΛΑΘΗΤΟ ΣΤΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕς ΤΟΥΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ
ΕΧΟΥΝ ΘΑΨΕΙ ΧΙΛΛΑΔΕΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥΣ ΕΦΤΑΣΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΤΟΣ ΣΕΙΡΑ ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΕΔΩ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ

ΕΛΛΑΔΑ 88,6

Και να μην το διώχνανε έπρεπε να είχε φύγει μόνος του...
Τί δουλειά έχει τέτοια ποιοτική - παραδοσιακή μουσική σε ένα σταθμό που παίζει Βανδή και Θεοδωρίδου....
Τέλειωσε ο Μελωδια... Πάει...
Πάλι καλά που έφτιαξε το RED ο Αλαφούζος,
και είναι από τους καλύτερους στην πόλη...

Σπύρος Κρήτη

Πάει το ραδιόφωνο... Εδώ και μερικά χρόνια όπου και να γυρίσεις, ακούς ποπσκυλοτράγουδα. Λες και δεν υπάρχει άλλη μουσική. Γι' αυτό δεν χωρούν Άνθρωποι σαν τον Λάμπρο Λιάβα. Μία εκπομπή είχε κρατήσει ο Μελωδία, πάει κι αυτή. Λογικό μου φαίνεται, γιατί όλο το 24ωρο το μόνο που κάνει ο σταθμός είναι να λανσάρει ανά τέταρτο ό,τι καινούργιο βγαίνει, ό,τι και να 'ναι (που συνήθως δεν ακούγεται καν!). Ευτυχώς που υπάρχει και ο Γιώργος Ξυλούρης Στο Κόκκινο 105.5 και ακούμε φοβερά τραγούδια απ' όλο τον κόσμο (Δευτέρα με Πέμπτη 20.30-22.00). Η μόνη εκπομπή που δημιουργεί μαγευτική ατμόσφαιρα.

Ασπασία Παναγιωτοπούλου

Άκουγα το Μελωδία από το ξεκίνημά του. Ήταν ένας σταθμός που έπαιζε καλή (για τα δικά μου τα γούστα) μουσική, ελληνική κυρίως, με παραγωγούς που όχι ότι δεν ήταν στο παιχνίδι της εμπορικότητας, αλλά τουλάχιστον ακόμα και εκεί οι επιλογές τους ακολουθούσαν το ανάλογο ύφος και επίπεδο. Σταδιακά, και αφού καθιερώθηκε ως ο κορυφαίος "ποιοτικός ραδιοφωνικός σταθμός ελληνικής μουσικής", εμφάνισε σημάδια αλλοίωσης του ύφους του που ακολούθησαν ένα κλίμα ποιοτικής δικτατορίας με συμμετοχους και τους ακροατές του. Πάνω δηλαδή που παραγωγοί, ακροατές και φίλα προσκήμενοι δημοσιογράφοι αναγόρευσαν εαυτούς σε θεματοφύλακες του ελληνικού πολιτισμού και κυρίως του καλού ελληνικού τραγουδιού, ο σταθμός έδωσε δίωρες εκπομπές στη Σοφία Βώσσου που έπαιζε Γονίδη και Αντύπα. Τότε ήταν που άλλαξα σταθμό. Άνοιξε ο Σταθμός και μετακινήθηκα, χωρίς να βρω όμως αυτό που έψαχνα. Κι έτσι βρέθηκα να βολοδέρνω στα ερτζιανά, γιατί το μικρόβιο του ραδιοφωνικού ακροατή ήταν βαθειά ριζομένο μέσα μου από την εποχή του δευτέρου προγράμματος και όσων άλλων ιστορικών αναφέρει στην επιστολή του ο μουσικολόγος Λάμπρος Λιάβας.
Στο μελωδία επέστρεψα όταν σταμάτησαν οι ακρότητες των σκυλάδικων και όταν πια δεν άντεχα τον Χρήστο Μιχαηλίδη και την παρέα του. Όχι γιατί έφτιαξε ο σταθμός, αλλά ελλείψει άλλων επιλογών.
Αν υπάρχουν δύο εκπομπές που παρακολουθούσα ανελλειπώς όλα αυτά τα χρόνια, αγνοώντας για μερικά δίωρα την εβδομάδα την απέχθεια που μου προκαλούσαν τα συμπτώματα σήψης που παρατηρούσα στη δομή και λειτουργία του συγκεκριμένου ραδιοφωνικού σταθμού, ήταν οι εκπομπές του Λάμπρου Λιάβα και του Κώστα Θωμαϊδη, εκπομπές που είχαν ένα πολιτιστικό στίγμα μοναδικό στο ελληνικό ραδοφωνικό τοπίο. Τον Κώστα Θωμαϊδη εξακολουθώ να τον ακούω, αλλά και σαφώς λιγότερες είναι πια οι εκπομπές του και νομίζω ότι δεν ταιριάζει το ύφος τους στη συγκεκριμένη ώρα που παίζονται.
Το Λάμπρο Λιάβα ελπίζω ότι δε θα τον στερηθούμε για πολύ και εύχομαι να τον ακούσουμε σε ένα κρατικό κανάλι, γιατί τα λεφτά του έλληνα πολίτη - καταναλωτή ηλεκτρικού ρεύματος επί του παρόντος πηγαίνουν στην Άννα Δρούζα και τη Γιουροβίζιον.
Για τον Μελωδία, ειλικρινά εγώ δεν ξαφνιάστηκα καθόλου για τις ποιοτικές (πρωτίστως) περικοπές που πραγματοποίησε. Έκοψε τον Λιάβα, εξόρισε το Θωμαϊδη και καρατόμησε την Καπλάνη που μιλούσε για θέατρο, χορό, συναυλίες και πολιτιστικές εκδηλώσεις και δρώμενα. Τι άλλο να έκοβε. Αυτοί που παίζουν Θεοδωρίδου, εκεί είναι και εκεί θα μείνουν. Γιατί αυτοί "τα φέρνουν".
Όσο για τον Διευθυντή προγράμματος του σταθμού, Οδυσσέα Ιωάννου, εμένα προσωπικώς δεν με έπεισε ποτέ για τις καλές του προθέσεις, και έτσι ούτε τώρα μου είναι δύσκολο να καταλάβω τι έκανε και για ποιούς λόγους. Έχει γράψει μερικούς ωραίους στίχους οκ. Τα σχόλιά του στις εκπομπές του όμως έλεγαν περισσότερα για την ιδεολογία που τον κυβερνά. Η επιχείρηση είναι επιχείρηση. Η επιχείρηση είναι να... "προστατεύσουμε την ελληνική μουσική και το τραγούδι από τους κακούς σκυλάδες", και αυτό έχουμε να πουλήσουμε, αυτό πουλάμε. Δεν τα παίρνουμε από όλους όσους βγαίνουν στην τηλεόραση για να τους προωθήσουμε. Τα παίρνουμε μόνο από τη μερίδα εκείνη των καλλιτεχνών που θέλουμε εμείς να πουλήσουμε για "ποιοτικούς".
Έννοια σας κύριοι του Μελωδία, το κοινό και περισσότερο το δικό σας κοινό ξέρει να κρίνει το ποιοτικό και να το ξεχωρίζει από το "ποιοτικό" και γιαυτό δεν έφαγε από το Γονίδη, την Θεοδωρίδου και τη Βανδή που του σερβίρατε. Και στο μέλλον δε θα φάει και από αυτά που θα του σερβίρετε και δε θα έχουν "Αλάτι τη Γης".

Καλημέρα σας,

Συμφωνώ ακριβώς με κάποια σημεία που έθιξε ο ανώνυμος σχολιαστής και ο κύριος Λιάβας:
1. Βρίσκω κακή ιδέα την αναζήτηση συνδρομών από τους Έλληνες του εξωτερικού που είχαν το Μελωδία βασικό σύνδεσμό τους με την πατρίδα, και την επικαιρότητα, μουσική και άλλη.
2. Η ποιότητα των διαφημίσεων, είναι κάποιες φορές πολύ κακή και ενοχλητικά επαναλαμβανόμενη, τόσο που σε οδηγεί σε αναπόφευκτη αλλαγή σταθμού.
3. Η ποικιλία, είναι δεδομένο πως είναι απαραίτητη, και ως τέτοια τόσο το "Αλάτι της Γης" όσο και οποιαδήποτε άλλη σε αντίστοιχο ύφος, στυλ και αξίες εκπομπή είναι πολύτιμη τόσο για τον Μελωδία όσο και για το ραδιόφωνο και την κοινωνία γενικότερα.

Εγώ ξανάρχισα να ακουώ ΜΕΛΩΔΙΑ ειδικά τα πρωινά. Δεν μπορώ να πω ότι είμαι απόλυτα ικανοποιημένη από αυτό που ακούω. Σε καμία περίπτωση δεν ήταν αυτό που είχα συνηθίσει. Δεν είναι κακό, αλλά δεν είναι και το καλύτερο.Σαφώς όμως μου λείπει Το αλάτι της γης, τη λάτρευα αυτήν την εκπόμπη. Πάντως αν είχα τη δυνατότητα να ακούσω Λάμπρο Λιάβα και το "Αλάτι" του πολύ θα το χαιρόμουν!!!!

ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΓΗΣ παίζει στο Ραδιόφωνο της Εκκλησίας 89,5 κάθε μέρα στις 19:00 ΤΡΙΤΗ έως ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ και την ΚΥΡΙΑΚΗ στις 11:00. Το Σάββατο, στις 11:00, ο Λιάβας έχει μια άλλη εκπομπή "Στις άκρες του ελληνισμού". Και τη Κυριακή στην τηλεόραση ΕΤ1 στις 13:00.

Εγγραφή στο all greek radio news