Πόσα κανάλια χωράει η μπάντα [1]
Υποβλήθηκε από radiofono.gr [2] στις .
Μεγάλο ζήτημα αντιπαράθεσης στο κυρίαρχο πολιτικό σκηνικό αφορά το "πόσα κανάλια χωράνε στην μπάντα". Η απάντηση μαθηματικά από τεχνικής πλευράς είναι ότι 38 δίαυλοι επί 6 προγράμματα = 228 κανάλια. Αν το διαιρέσει κανείς δια του 3, προκειμένου να αφήσει κενές τις συχνότητες των 2 γειτονικών περιφερειών και να αποφύγει παρεμβολές, πέφτει στα 76 κανάλια ανά περιφέρεια. Κατά μία έννοια, πρόκειται για έναν αριθμό που είναι αρκετά πιο μεγάλος σχετικά με τις περίπου μάξιμουμ 20 άδειες ανά περιοχή που προσανατολίζεται να δώσει το Υπουργείο.
Η απάντηση μαθηματικά από νομικής πλευράς, είναι ότι όταν δόθηκε η μπάντα στην Digea, θεσμοθετήθηκε μετά από μελέτη ένας χάρτης συχνοτήτων ο οποίος προβλέπει ότι οι πάροχοι δικτύου συνολικά θα διαθέτουν κατά μέσο όρο 8 διαύλους ανά νομό: αν οι δίαυλοι αυτοί παίξουν σε πλήρη χωρητικότητα με την υπάρχουσα χαμηλή ευκρίνεια η μπάντα χωράει 48 κανάλια: 4x6=24 ιδιωτικά κανάλια, 2x6=12 δημόσια κανάλια και 2x6=12 περιφερειακά κανάλια. Η μελέτη του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας, που προϋποθέτει υψηλή ευκρίνεια κατεβάζει σημαντικά των αριθμό των καναλιών, αλλά κανένας τηλεοπτικός σταθμός δεν υποστηρίζει αυτήν την τεχνολογία αυτή τη στιγμή.
Η απάντηση από πολιτικής πλευράς, μη μαθηματικά, είναι ότι αν είσαι κυβέρνηση δεν θέλεις να έχεις 24 ή 40 ιδιωτικά κανάλια (α) για να μπορείς να έχεις κάποιο στοιχειώδη πολιτκό έλεγχο στο τι γίνεται (β) για να μπορέσεις να αντλήσεις χρήματα από την εκχώρηση των αδειών, αφού δύσκολα θα βρεθούν σήμερα 24 επιχειρηματίες να πληρώσουν το υψηλό τίμημα που χρειάζεται (γ) για να καταστήσεις ανταγωνιστικές τις άδειες. Επιπλέον, (δ) τίποτα δεν εμποδίζει την κυβέρνηση να δώσει επιπλέον άδειες στο μέλλον, αντλώντας περισσότερα χρήματα.
Φυσικά και τα τέσσερα παραπάνω ελέγχονται. Για παράδειγμα (α) ο έλεγχος των ΜΜΕ γίνεται ούτως ή άλλως κάτω από το τραπέζι και ο αριθμός τους ολίγη σημασία έχει (β+γ) δεν υπάρχουν οικονομοτεχνικές μελέτες για τη βιωσιμότητα του αριθμού των συχνοτήτων και ίσως η κυβέρνηση θα ήταν καλό να βάλει μερικούς οικονομολόγους να βρουν την κατάληλη φόρμουλα ώστε και το δημόσιο ταμείο να γεμίσει, και η αγορά να μπορέσει να αναπτυχθεί, αλλά και να υπολογίσουν το (δ) πότε θα μπορούν να δοθούν επιπλέον άδειες και στο μέλλον. Κι επειδή μάλλον η κυβέρνηση δεν πρόκειται να κάνει κάτι τέτοιο, και καθώς φαίνεται θα προσπαθήσει να διαλέξει έναν αριθμό με βάση το υπάρχον ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, ίσως δικαίως ένας (πραγματικός) νεοφιλελεύθερος θα αναρωτηθεί γιατί να θεσπίσεις όριο στα 4 κανάλια, περιορίζοντας τις δυνατότητες μιας αγοράς η οποία μέσω "υγιούς ανταγωνισμού" να μπορούσε να αντέξει σήμερα 10 ή αύριο 20 -επιτυγχάνοντας έτσι και περισσότερες θέσεις εργασίας, και περισσότερες επιλογές για τον τηλεθεατή και περισσότερα έσοδα για τα δημόσια ταμεία.
Εδώ λοιπόν έγκειται η μεγαλύτερη αδυναμία του νομοσχεδίου, που προβλέπει γενικά και αόριστα ότι "τον αριθμό των αδειών τον προσδιορίζει ο Υπουργός" (χωρίς να εξηγεί πώς) αλλά και της λογικής της κυβέρνησης, που δεν έχει δώσει μια ουσιαστική κι εμπεριστατωμένη απάντηση, με οικονομοτεχνικά στοιχεία, στο δίκαιο αυτό ερώτημα.