[img_assist|nid=816|title=|desc=|link=none|align=left|width=100|height=57]

Το Πλημμελιοδικείο Πειραιά θα κληθεί τη Δευτέρα 12/2 να συμπεράνει τι ακριβώς συνέβη πριν από δυο χρόνια στην είσοδο του ραδιοσταθμού Σκάι, κατά τη διάρκεια της απεργιακής κινητοποίησης των εργαζομένων. Η υπόθεση μας πηγαίνει δυόμιση χρόνια πριν, στις 16 Ιουλίου 2004, όταν ο ραδιοσταθμός περνούσε μια από τις πιο ισχυρές οικονομικής κρίσεις στην ιστορία του, που άλλαξαν το προφίλ του σταθμού και φυσικά είχαν αντίκτυπο στους εργαζομένους, που είχαν οδηγηθεί σε αιφνίδιες απολύσεις.

Σύμφωνα με ό,τι αναφέρεται, κατά τη διάρκεια της 48ωρης απεργίας, οι απεργοί δημιούργησαν κλοιό στην είσοδο των εγκαταστάσεων του Σκάι, προκειμένου να εμποδίσουν την είσοδο των απεργοσπαστών συναδέλφων τους, που κατά παράβαση της απόφασης της ΕΣΗΕΑ, προσπάθησαν να μπουν στο κτίριο για να εκπέμψουν ενημερωτικό πρόγραμμα με προπαγάνδα και ύβρεις κατά της κινητοποίησης. Η ύπαρξη του κλοιού ήταν η αφορμή για την οποία οι φιλικά προσκείμενοι προς τη διοίκηση Χάρης Μπότσαρης, Μαζαράκης Ανδρέας, και Μπάμπης Παπαδημητρίου καθώς ο ίδιος Γιάννης Αλαφούζος υπέβαλαν μήνυση στον Δημήτρη Τρίμη, εκπρόσωπο των απεργών και Γ.Γ. της ΕΣΗΕΑ. Στην ομάδα των απεργοσπαστών ήταν και η Κ. Ακριβοπούλου.

Για την περιγραφή των γεγονότων, παραθέτουμε δημοσίευμα της εφημερίδας "Τα ΝΕΑ", της 27ης/10/2004

1. Παρά τις ρητές αποφάσεις της ΕΣΗΕΑ -ότι κατά τη διάρκεια των απεργιών κανένας ραδιοφωνικός ή τηλεοπτικός σταθμός δεν επιτρέπεται να αντικαταστήσει ή να υποκαταστήσει τη δουλειά των απεργών δημοσιογράφων με τρίτα πρόσωπα, να μεταδίδει σε επανάληψη οποιαδήποτε ενημερωτική εκπομπή, να εκπέμπει ενημερωτικό πρόγραμμα από άλλα ΜΜΕ του εσωτερικού ή του εξωτερικού (BBC, Deutsche Welle, Voice of America κ.λπ)-, ο Γ. Αλαφούζος ό,τι μπορούσε για να "σπάσει" την απεργία. Την ίδια τακτική είχε ακολουθήσει και στις 17 Μαϊου 2004 με αφορμή τότε τη στάση εργασίας που είχε κηρυχθεί στο σταθμό του προκειμένου να ανακληθούν παράνομες απολύσεις. Αυτές οι απεργοσπαστικές κινήσεις του κ. Αλαφούζου έχουν καταγγελθεί επανειλημμένως από όλες τις Ενώσεις και τη Διεθνή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων (IFJ).

2. Ο κ. Αλαφούζος και οι διευθυντές του ισχυρίζονταν τον Ιούλιο ότι δήθεν "σέβονται το δικαίωμα της απεργίας", ότι αναγνωρίζουν τα δικαιώματα των συνδικάτων κ.λπ., ενώ τις ίδιες μέρες προσέφευγαν στα δικαστήρια ζητώντας να κηρυχθούν παράνομες οι απεργίες, να μην επαναληφθούν ποτέ στο μέλλον και να καταδικαστούν τα προεδρεία των σωματείων. Ο ίδιος ο τάχα εγγυητής των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων Χ. Μπότσαρης έλεγε στα απεργοσπαστικά μικρόφωνα της 16ης Ιουλίου ότι οι Ενώσεις "μάς τιμώρησαν και επέβαλαν χθές απεργία η οποία οδηγήθηκε στη δικαιοσύνη και η δικαιοσύνη αποφάνθηκε ότι η απεργία που η ΕΣΗΕΑ επέβαλε στο ΣΚΑΪ τιμωρώντας τον ήταν παράνομη".

Αυτή η τακτική του ΣΚΑΪ συνεχίζεται ως σήμερα, κάθε φορά που οι Ενώσεις προσπαθούν να υπερασπιστούν συναδέλφους μας τους οποίους ο Γ. Αλαφούζος και η ομάδα του απολύει αιφνιδιαστικά, με τα δικά της εργοδοτικά, εμπαθή και καταφανώς άδικα κριτήρια.

3. Ο ιδιοκτήτης του ΣΚΑΪ (και η διευθυντική ομάδα του), βαφτίζοντας το κρέας ψάρι, προπαγάνδιζαν ότι "το δικαίωμα της εργασίας" των ίδιων "είναι ιερό" και ότι ο σταθμός τους είχε ήδη ικανοποιήσει τα οικονομικά αιτήματα της ΕΣΗΕΑ και των άλλων Ενώσεων των εργαζομένων. Οταν όμως τους ζητήθηκε να μονογράψουν σχετική συγκεκριμένη συμφωνία με την ΕΣΗΕΑ (έστω προσωρινά, πριν την επίσημη κατάληξη με την ΕΙΙΡΑ -την Ενωση Ιδιοκτητών των Ραδιοσταθμών), σφύριζαν αδιάφορα, αποδεικνύοντας ότι εκείνο που ενδιαφέρει τον ΣΚΑΪ είναι να υπονομεύσει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, να καταργήσει τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και να εκδιώξει τον συνδικαλισμό από το φέουδό του, ώστε να κοστολογεί και να οργανώνει το ενημερωτικό του πρόγραμμα κατά το δοκούν.

4. Στις 18/7 το πρωϊ, όταν η απεργία είχε λήξει, η Δώρα Σαρρή στην τότε εκπομπή της, επιχείρησε με ψύχραιμο τρόπο να αναφερθεί με λίγα λόγια στην κατάσταση. Και τότε συνέβη το εξωφρενικό: Ο ιδιοκτήτης, Γ. Αλαφούζος, παρενέβη στον αέρα "ως ακροατής" (!), επανέλαβε τους συκοφαντικούς ισχυρισμούς του, άφησε υπονοούμενα για τα κίνητρα της ΕΣΗΕΑ και επέπληξε δημόσια την παρουσιάστρια της εκπομπής, η οποία δεν είχε φροντίσει να απαγγείλει τις συκοφαντικές απόψεις του εργοδότη της. Ολοκληρώνοντας την καταπάτηση κάθε έννοιας δεοντολογίας, η διευθυντική ομάδα του κ. Αλαφούζου αρνήθηκε το δικαίωμα του Δ. Τρίμη να απαντήσει, παρότι ο ΣΚΑΪ τον είχε κατονομάσει ως υποκινητή σοβαρών επεισοδίων και ενεργούμενο ανόμων συμφερόντων.

Λίγες βδομάδες μετά ο κ. Αλαφούζος απέλυσε την κ. Σαρρή.

"Φωνάζει ο κλέφτης..."

Οταν στις 16 Ιουλίου το ξημέρωμα, μετά από απόφαση της ΕΣΗΕΑ και των άλλων Ενώσεων του Τύπου, δεκάδες απεργοί προσήλθαν μπροστά στο κτίριο του ΣΚΑΪ στο Φάληρο με σκοπό να περιφρουρήσουν τη 48ωρη απεργία τους, οι διευθυντές, ο Α. Μαζαράκης και ο εργοδότης τους βρέθηκαν προ ...απροόπτου. Το σύνθημα της απεργιακής φρουράς "οι απεργοσπάστες δεν θα περάσουν" δεν έπρεπε να ακουστεί με κανένα τρόπο. Η πραγματικότητα έπρεπε να αντιστραφεί πάση θυσία.

Ο Α. Μαζαράκης καβάλησε κάτι μάντρες στο πίσω μέρος του κτιρίου στα σκοτεινά και έπιασε δουλειά στο στούντιο, γράφοντας στα ...φιλοσοφικά, και δήθεν αντικομφορμιστικά του παπούτσια τις εκκλήσεις των απεργών να αποχωρήσει. Αργότερα κατέφτασε ο Μπάμπης Παπαδημητρίου που κι αυτός με κάποιο τρόπο τρύπωσε στο κτίριο, αφού προσποιήθηκε ότι φεύγει και πάει βόλτα για καφέ. Ο Γ. Αλαφούζος με τους άνδρες της προσωπικής του ασφάλειας, ήρθε μετά και δέχτηκε τις διαμαρτυρίες των συγκεντρωμένων για την απεργοσπαστική του τακτική, χωρίς κανένας να τον εμποδίσει ή έστω να τον αγγίξει. Στο τέλος οι απεργοί υποδέχτηκαν το αυτοκίνητο του Χάρη Μπότσαρη καθισμένοι στο έδαφος. Ο Χ. Μπότσαρης ζήτησε τηλεφωνικώς τη βοήθεια του αφεντικού του, όταν διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να ...πατήσει τους απεργούς. Ο ιδιοκτήτης του ΣΚΑΪ συνεπικουρούμενος από τον Ανδρέα Μαζαράκη και κάμποσους σωματώδεις της ασφαλείας του ομίλου Αλαφούζου κατάφεραν να μπάσουν και τον Χ. Μπότσαρη στο στούντιο, απωθώντας τους συναδέλφους της περιφρούρησης. Καθ' όλη τη διάρκεια των συμβάντων υπήρχε αστυνομική δύναμη η οποία παρακολουθούσε διακριτικά μιας και δεν συνέτρεχε ιδιαίτερος λόγος για να επέμβει.

Σ[img_assist|nid=818|title=|desc=|link=node|align=right|width=220|height=301]αν καλοί δημαγωγοί οι απεργοσπάστες ευθύς αμέσως πήραν τα μικρόφωνα και υποδύθηκαν τους ...αντιστασιακούς, πλάθοντας ψέματα και θεωρίες συνωμοσίας. Καλούσαν το "λαό τους" να τους συμπαρασταθεί απέναντι στην ΕΣΗΕΑ που τους απειλεί και έβγαζαν στον "αέρα" τους επιλεγμένους ακροατές για να δοξάσουν τους ..."Ζορό" της δημοσιογραφίας που χορεύουν το χορό του Ζαλόγγου περικυκλωμένοι από τους εχθρούς-απεργούς.

Για "ανθρώπους του Λαμπράκη" και για "τη διεφθαρμένη εξουσία των δημοσιογράφων" "που τώρα έχουν πάρει εντολή από τα συμφέροντα που εκπροσωπούν να κάνουν φασαρία", και για "παρακρατικούς", μιλούσε ο Γ. Αλαφούζος, αναφερόμενος στα Δ.Σ. των Ενώσεων των εργαζομένων του Τύπου. Για "εγκάθετους τραμπούκους", έλεγε ο Μπ. Παπαδημητρίου, για ανθρώπους που "κάνουν μύριους εκβιασμούς", πρόσθετε ο Μαζαράκης, και για "αγέλη που χτυπά", επέμενε ο άλλος διανοούμενος της παρέας των απεργοσπαστών, Χ. Μπότσαρης.

Η παθητική ανθρώπινη αλυσίδα που σχημάτισαν οι απεργοί στο πεζοδρόμιο του σταθμού και τα συνθήματα που φώναζαν, χαρακτηρίστηκαν στην αρχή απλώς "προπηλακισμοί" και αργότερα "τραμπουκισμοί", "εξυβρίσεις", "βιαιοπραγίες" κ.ο.κ. Από τις 8 π.μ της 16/7 και επί 48 ώρες ο σταθμός ανέβασε τους τόνους και τα ψέματα, επαναλαμβάνοντας ανά μισάωρο ότι "Με πρόσχημα την απεργία της ΕΣΗΕΑ στα Μέσα Ενημέρωσης, χτυπήθηκαν, προπηλακίστηκαν και εξυβρίστηκαν από ανθρώπους του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ, με επικεφαλής τον Δημήτρη Τρίμη".

Η ΕΣΗΕΑ κατήγγειλε τον ΣΚΑΪ με ανακοινώσεις της και την ίδια μέρα προσέφυγε στο ΕΣΡ διότι ο σταθμός όχι μόνο "έσπασε" μια νόμιμη απεργία, αλλά "χρησιμοποίησε το δημόσιο αγαθό της ραδιοφωνικής συχνότητας για ένα ακατάσχετο υβρεολόγιο και κατασυκοφάντηση του συνδικαλιστικού κινήματος και της ΕΣΗΕΑ".

Οταν το ΕΣΡ μελέτησε τις απομαγνητοφωνημένες εκπομπές των απεργοσπαστών και του ιδιοκτήτη του ΣΚΑΪ, ως όφειλε, κάλεσε το σταθμό σε απολογία στις 19/10/2004. Και τότε με μαγικό τρόπο ενεργοποιήθηκε ο αντιπερισπασμός του κ. Αλαφούζου.

Εντελώς συμπτωματικά, η Αστυνομία καλεί την επομένη, στις 20/10, τον Δ. Τρίμη να απολογηθεί διότι σύμφωνα με τις καταθέσεις της απεργοσπαστικής ομάδας του ΣΚΑΪ ...έδειρε προσωπικά, τραυμάτισε, και φυσικά εξύβρισε ατομικά ο ίδιος, τον Αλαφούζο, τον Παπαδημητρίου, τον Μπότσαρη ενώ ο Μαζαράκης -όπως καταθέτει- στραβοπάτησε χωρίς να ξεκαθαρίζει αν τελικά του άσκησε βία ο Τρίμης.

Οι απεργοσπάστες-μηνυτές δεν πήγαν στον ιατροδικαστή για να πιστοποιήσουν τα ανύπαρκτα τραύματά τους, δεν εξηγούν καν γιατί δεν υπέδειξαν το επίμαχο πρωί τον Δ. Τρίμη και "τους τραμπούκους της ΕΣΗΕΑ" στον επικεφαλής αστυνομικό διοικητή -της παρούσας στο χώρο των συμβάντων της 16ης Ιουλίου έξω από το ΣΚΑΪ- αστυνομικής δύναμης. Ο Δ. Τρίμης ωστόσο είχε συστηθεί στον επικεφαλής αστυνομικό, είχε ζητήσει την παρουσία εισαγγελέα για να αποτραπούν οι επιθέσεις των ανδρών της προσωπικής ασφαλείας του κ. Αλαφούζου, ήταν γνωστός στα δήθεν "θύματά του", είχε συνομιλήσει μαζί τους και συνεπώς οι απεργοσπάστες διευθυντές και ο ιδιοκτήτης του ΣΚΑΪ θα πρέπει να εξηγήσουν γιατί τότε δεν ζήτησαν να συλληφθεί.