> Την ίδια στιγμή που στην Ελλάδα εξακολουθούν η σταθμοί να εκπέμπουν υπό καθεστώς παράνομων εκπομπών και που η ψηφιακή εκπομπή τηλεοπτική ή ραδιοφωνική φαντάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας, στην Αγγλία τα Dixons ανακοίνωσαν ότι θα σταματήσουν την πώληση αναλογικών ραδιοφώνων.

> Μόνη εξαίρεση η περίπτωση της EΡT Digital, η οποία ναι μεν φαίνεται να
πηγαίνει καλά, αφού, σύμφωνα με τις αλυσίδες λιανικής, οι δέκτες αγοράζονται με μεγάλους ρυθμούς, όμως και αυτή η περίπτωση είναι χαρακτηριστική του νομικού χάους που επικρατεί στην Ελλάδα

> Ενώ ο ιδιωτικός τομέας όχι μόνο θέλει αλλά επιβάλλεται να επενδύσει στη νέα εποχή και στις νέες τεχνολογίες, το νομοθετικό κενό και η κυβερνητική ανυπαρξία δημιουργούν καταστάσεις αθέμιτου ανταγωνισμού.

> Έτσι, έχεις φαινόμενα όπου ένας επιχειρηματίας μπορεί παρανόμως να έχει
(ή να «εκμεταλλεύεται εμπορικά») δύο, τρεις ή τέσσερις σταθμούς, έχεις την κρατική τηλεόραση να αποκτά προστατευόμενη προβάδισμα έναντι της ιδιωτικής ή π.χ. τον δημοτικό ραδιοφωνικό σταθμό της Αθήνας ο οποίος λειτουργεί και δεύτερο ραδιόφωνο χωρίς την παραμικρή άδεια

> Το τοπίο αυτό αναμένεται να ξεκαθαριστεί με την καινούργια νομοθεσία που έχει προωθήσει ο Ρουσόπουλος -το ερώτημα όμως είναι πότε θα ενεργοποιηθεί και πότε φυσικά θα γίνει διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες.

> Η σημαντικότερη αλλαγή που φέρνει η νέα νομοθεσία είναι η συγκέντρωση. Η νομιμοποίηση δηλαδή της υφιστάμενης συγκέντρωσης ΜΜΕ από κάποια πρόσωπα. Σύμφωνα με τη νέα φιλοσοφία του νόμου, θα επιτρέπεται σε ένα νομικό πρόσωπο να ελέγχει περισσότερα ΜΜΕ, αρκεί αυτό να περιορίζεται σε ένα ποσοστό «συγκέντρωσης», το οποίο θα συντίθεται από διάφορα στοιχεία (τηλεθέαση, ακροαματικότητα, κυκλοφορία, διαφημιστική απορρόφηση).

> Η λογική αυτή επικρατεί τις αντίστοιχες νομοθεσίες των περισσοτέρων δυτικών κρατών και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία ισχυρών, υγιών ομίλων ΜΜΕ, οι οποίοι έχουν και τις προϋποθέσεις να κάνουν τις απαραίτητες επενδύσεις, ώστε να προσφέρουν υπηρεσίες υψηλής ποιότητας στο κοινό.

> Όμως οι υπάρχοντες όμιλοι media δεν βλέπουν με καλό μάτι μια τέτοια εξέλιξη. Από τη μια επειδή προσαρμόστηκαν στη λειτουργία κάτω από ένα περίεργο καθεστώς, από την άλλη, επειδή ο μόνος τους στόχος είναι να βγάλουν όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα αδιαφορώντας για το πώς εξυπηρετούν τις ανάγκες του κοινού τους, δεν είναι ό,τι καλύτερο για τα συμφέροντα το να αρθούν τα νομοθετικά εμπόδια που εμποδίζουν μέχρι σήμερα μεγάλους διεθνείς ομίλους media να μπουν στη χώρα μας.

> Ίσως αυτό να μην περνά από το μυαλό των περισσοτέρων, όμως η Ελλάδα είναι η μοναδική ευρωπαϊκή αγορά στην οποία μεγάλοι ξένοι όμιλοι media δεν δραστηριοποιούνται. Παντού -ακόμα και στις γειτονικές μας Βουλγαρία και Ρουμανία- εταιρείες μεγάλες επενδύουν και χτίζουν τοπικά, ισχυρή παρουσία

> Όμως στην Ελλάδα, όπου μέχρι σήμερα απαγορεύεται κάποιος να κατέχει παραπάνω του 25%, πώς μπορεί ένας τέτοιος όμιλος να επενδύσει, όταν νομικά δεν θα μπορεί να έχει τον έλεγχο της επένδυσης, ούτι και να ενοποιήσει τα οικονομικά του αποτελέσματα;

> Η εταιρεία που ελέγχει τον Λάμψη επέλεξε να αγνό ήσει την ελληνική νομοθεσία και το πλήρωσε κλείνοντας για αρκετό καιρό.

> Αυτοί ακριβώς οι περιορισμοί είναι που προστατεύουν τους Έλληνες επιχειρηματίες από ξένες απειλές. Ενώ εμείς μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι ο ένας σταθμός δεν είναι δικός μας, ο άλλος είναι του θείου μας και τον τρίτο απλά τον εκμεταλλευόμαστε εμπορικά (παρόλο που στο ίδιο κτίριο είναι όλοι και οι ίδιοι άνθρωποι δουλεύουν), οι ξένοι παραείναι σοβαροί για να δοκιμάσουν και τέτοιο.
μεχρι (και αν) να πνει σοβαρη λοιπον η νομοθεσία, μπορουμε να κοιμόμαστε ήσυχοι.

. Εφημερίδα "Το Παρόν" - στήλη music+media - paronmusic(a)hotmail.com