Πάρκο κεραιών: μπάτε σκύλοι... αλέστε [1]
Υποβλήθηκε από radiofono.gr [2] στις .
Η έλευση της ιδιωτικής τηλεόρασης το 1989 είχε συνέπεια να γίνει ο Υμηττός ξέφραγο αμπέλι για κεραίες. Απο τις αρχές του 2000 το κράτος υποσχέθηκε να βάλει τάξη. Το 2006 ακόμη περιμένουμε.
Της Λίνας Παπαδάκη (Ελευθεροτυπία)
Το «πάρκο κεραιών» θα βάλει τέλος στην αναρχία του Υμηττού. Το σενάριο αυτό που φοριέται από τις αρχές του 2000 αρέσει στους εμπλεκόμενους φορείς. Η λέξη «πάρκο» προσδίδει μια βουκολική γλυκύτητα σε ένα τοπίο αντιαισθητικό.
Το σενάριο, βέβαια, δεν παίχτηκε ποτέ. Και το ξέφραγο αμπέλι για τουλάχιστον μια 15ετία, ο Υμηττός, παραμένει έρμαιο της δράσης των απανταχού καναλαρχών. Αρχές του καλοκαιριού οι αρμόδιοι ευαισθητοποιήθηκαν και μ' ένα «επιτόπιο ρεπορτάζ» (26 Ιουνίου έως τις 7 Ιουλίου) έκαναν το πρώτο βήμα της «αποψίλωσης». Σύμφωνα με την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ) που πρωτοστατούσε στις έρευνες (αρμόδια επιτροπή ελέγχου - το ΕΣΡ κρίνει την νομιμότητα.), διακόπηκε η λειτουργία έξι παράνομων τηλεοπτικών σταθμών (μεταξύ των οποίων το Θριάσιο αλλά και κάποια μικρότερα κανάλια αμφιβόλου προέλευσης και ιδιοκτησίας).
ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ η πιο καλά συντονισμένη προσπάθεια που έχει μέχρι τώρα σημειωθεί. Οι υπεύθυνοι υπόσχονται ότι οι έλεγχοι θα συνεχιστούν και θα επεκταθούν στην περιφέρεια. Διπλωματική δέσμευση; Θα δείξει. Τι συνέβαινε όμως τα προηγούμενα χρόνια; Το μπαμ της ιδιωτικής στα τέλη του a80 έπιασε αδιάβαστη την πολιτεία στη σχετική νομοθεσία. Η εμπλοκή επιπλέον τόσων φορέων -υπουργείο Τύπου, υπουργείο Μεταφορών, ΕΣΡ, ΕΕΤΤ, Εισαγγελία Πρωτοδικών, Πολεοδομία, Δασαρχείο, ΔΕΗ- έκανε δυσκίνητη την όποια προσπάθεια. Ητανε στραβό το κλήμα...
Πώς ξεκίνησε το αλαλούμ; Το ηλεκτρομαγνητικό δάσος στον Υμηττό δημιουργήθηκε μαζί με την ιδιωτική τηλεόραση. Εως το 1989 οι μόνες κεραίες τηλεοπτικών σταθμών ήταν της ΕΤ1 και της ΕΤ2, «ούτε καν η ΕΤ3 δεν είχε κατέβει στην Αθήνα», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Κώστας Ζερβός από το ΕΣΡ. Τον Μάρτιο του ίδιου χρόνου η κυβέρνηση ανακοίνωσε την πρόθεσή της να επιτρέψει την ίδρυση σταθμού με εθνική εμβέλεια που θα ανήκει σε ιδιώτες. Οκτώ μήνες αργότερα, το MEGA βγαίνει στον αέρα και σε απόσταση αναπνοής ακολουθεί ο ΑΝΤ1. Το 1990 οι τηλεθεατές του Λεκανοπεδίου έχουν τη δυνατότητα να «πιάσουν» 20 ιδιωτικά κανάλια. Στον Υμηττό επικρατεί κοινώς το «μπάτε, σκύλοι, αλέστε». «Φαινόμενο χιονοστιβάδας» χαρακτηρίζει την κατάσταση εκείνη ο καθηγητής του ΕΜΠ Νίκος Ουζούνογλου που από την αρχή παρακολουθεί το θέμα. Ο κάθε σταθμός, προσπαθώντας να επικρατήσει, αυξάνει την ισχύ του, με αποτέλεσμα ο ένας να πέφτει πάνω στον άλλον.
Το 1993, με μια σειρά υπουργικών αποφάσεων, δίνονται οι πρώτες άδειες σε κανάλια, οι μοναδικές που έχουν δοθεί και ισχύουν ακόμη. Το 1998 γίνεται η επόμενη κίνηση για να μπουν τα πράγματα σε μια σειρά. Περνάει ο νόμος Ν.2644/1998 που ορίζει ότι οι τηλεοπτικοί σταθμοί περιφερειακής και τοπικής εμβέλειας που λειτουργούσαν κατά την 24η Μαρτίου 1998 και είχαν υποβάλει εμπροθέσμως αίτηση για χορήγηση άδειας, θεωρούνται ως νομίμως λειτουργούντες μέχρι την επόμενη αίτηση αδειοδότησης. Το θέμα θα άνοιγε 8 χρόνια μετά, τον Οκτώβριο του 2006. Ομως το προεκλογικό κλίμα φαίνεται να μεταφέρει την όλη διαδικασία (κατάθεση φακέλων, έλεγχος κτλ.) την άνοιξη του 2007.
Αρχές του 2001, ενόψει της λειτουργίας του νέου αεροδρομίου, ξεσπά ο «πόλεμος της κεραίας», καθώς η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ), για λόγους ασφαλείας, ζητά το ξήλωμα όλων των κεραιών από τον Υμηττό. Η κυβέρνηση, διά των αρμόδιων υπουργείων (Μεταφορών και Τύπου), είχε αποφασίσει τη μεταφορά των κεραιών (ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών) στο ειδικό πάρκο που επρόκειτο να δημιουργηθεί στην περιοχή Αέρας της Πάρνηθας. Ο χώρος δεν ήταν έτοιμος, τα χρονικά περιθώρια περιορισμένα, αποφασίστηκε έτσι οι κεραίες να παραμείνουν προσωρινά στον Υμηττό.
ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ όμως είχε αρχίσει τις διαδικασίες για τη δημιουργία του πάρκου. Προκήρυξε διαγωνισμό για την ανάδειξη του χρηματοοικονομικού συμβούλου (χρηματοδότηση, κατασκευή, διαχείριση). Τον Μάιο του 2002 ο διαγωνισμός κηρύχθηκε άγονος. Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά, η τύχη του αγνοείται...
Η μετάβαση στην ψηφιακή τηλεόραση θα απελευθερώσει συχνότητες . Με την αναλογική τηλεόραση -αυτή που έχουμε δηλαδή- κάθε κανάλι χρειάζεται μια συγκεκριμένη συχνότητα για να εκπέμψει. Με την ψηφιακή τεχνολογία, μέσα από την ίδια συχνότητα μπορούν να εξυπηρετηθούν τέσσερα ή και έξι διαφορετικά κανάλια. Μέχρι τότε όμως τι θα γίνει με τις κεραίες και την ακτινοβολία τους; «Το θέμα δεν είναι τεχνικό, είναι κυρίως πολιτικό», καταλήγει ο κ. Ουζούνογλου.