Μια ακόμη άγνωστη ραδιοφωνική ιστορία της ελληνικής επαρχίας αποκαλύπτεται στο άρθρο της Νατάσσας Μπλάσιου στην Καθημερινή [4]. Στην περιδιάβαση της στα Άγραφα συναντάει τον ιδιοκτήτη της ταβέρνας-ξενώνα στα Επινιανά, Κώστα Γαντζούδη, ο οποίος αφηγείται ένα κομμάτι της ζωής του, αλλά και της ραδιοφωνικής ιστορίας του τόπου. Το 1984, αφήνοντας πίσω τη δουλειά στην οικοδομή, που ευθύνεται για τον τραυματισμό του στο πόδι, επέστρεψε στο χωριό του, με την οικογένειά του. "Πάντως η επιστροφή στη γενέτειρά του, τα Επινιανά, εν έτει 1984, χωρίς ρεύμα και δρόμο, με γυναίκα και δύο παιδιά, ενός και πέντε ετών, δεν ήταν εύκολη υπόθεση. «Πέντε χρόνια μείναμε έτσι. Σταματούσε ο δρόμος στη Βαρβαριάδα και από εκεί περπάτημα. Είχα όμως ραδιοφωνικό σταθμό με γεννήτρια», λέει υπερήφανος. «Ελεγα τα νέα: σήμερα ήρθε ο γεωπόνος, πέθανε ο τάδε, διάφορα κοινωνικά και έβαζα δημοτικά τραγούδια. Αν πήγαινες στο Δίστομο, στις καφετέριες άκουγαν μόνο εμένα. Ακόμα παίζω, μόνο που δεν μιλάω πια».